در گفتگو با مهدی هاتفی مدیرعامل آژانس خانه مدیا به بررسی وضعیت تبلیغات محیطی در سال 1401 و چشم انداز ان در سال 1402 پرداخته‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

رسانه‌های محیطی به عنوان بزرگترین ابزار تبلیغاتی از بّعد حجم ریالی و تاثیرگذاری بعد از تلویزیون، در ابتدای 1401 تحت تاثیر جریانی قرار گرفتند که ناشی از قراردهای پنج ساله تلویزیون با صاحبان آگهی و شرکتها بود. این موضوع که هزینه تبلیغات محیطی از محل بازگشت کارمزد تامین شود، از لحاظ روانی و عملی بر تبلیغات محیطی تاثیر داشت. پس از طی این مرحله، بازار تبلیغات محیطی کم کم آرام گرفت و از اردیبهشت تا تابستان 1401 شاهد روند خوبی در این حوزه بودیم. البته در آن دوره زمانی، صاحبان جدید رسانه‌ها نیز بخاطر عدم آشنایی با بازار و شرایط آن آسیب‌هایی به فضای تبلیغات محیطی وارد کردند و ما شاهد تغییراتی در این حوزه بودیم.

شروع تحولات اجتماعی در شهریور 1401 که در ماه‌های مهر و آبان نیز ادامه داشت، تاثیر عمیقی بر رسانه‌های محیطی گذشت و این رسانه‌ها خالی از تبلیغات شدند. چنین اتفاقی چالش بزرگی را برای این بخش از تبلیغات این کرد و باعث شد بسیاری از برندها قراردادهای خود را کنسل کنند. البته در این میان سازمان زیباسازی و شهرداری به کمک رسانه‌دارها آمد و با انتشار تبلیغات فرهنگی در رسانه‌ها، تعهدات به شکل دیگری انجام شد. البته در شش ماه دوم سال رسانه محیطی با موضوعات دیگری مانند: انرژی و سرما در تهران و شهرستانها نیز درگیر شد و بطور کلی این رسانه نتوانست به حالت عادی بازگردد.

در این میان رسانه اتوبو‌ های شرکت واحد قیمت خودش را در بازار تنظیم کرد و اتفاق خوشایندی برای بخش آگهی‌های این رسانه افتاد . البته شاهد تحولاتی در رسانه مترو تهران هم بودیم که فعالیت بخش دولتی و حذف بخش خصوصی آسیب‌هایی را به این رسانه وارد کرد چرا که حذف متخصصان و غیرتخصصی شدن صاحبان رسانه و همچنین فعالیت دلال‌ها ،نگرانی هایی را برای سرانجام این بخش از رسانه دامن می­زند.

در مورد رسانه محیطی به نظر می­رسد، در سال 1402مشکلات ادامه داشته باشند و این مشکلات باعث حذف صاحبان خرد رسانه‌ها محیطی از بازار شوند. در چنین شرایطی صاحبان بزرگتر با تمکن مالی و رسانه‌های بیشتر حضور خواهند داشت و رقابت برای برخی مشتریان جذاب‌تر خواهد شد. به نظرم در شرایط پیش‌رو، صاحبان رسانه موثرتر عمل می­کنند و قیمت‌ها در بازار ثبات پیدا خواهد کرد و محدودیت‌ها کمتر می‌شود و تاثیرات قراردادهای پنج ساله صدا و سیما فروکش می‌کند. البته اگر شرایط اجتماعی به سمتی برود که فروش افزایش داشته باشد، رسانه‌های محیطی در 1402 می­تواند رسالت حرفه‌ی خودشان را اجرا و به یک ثبات نسبی برسند.

به نظرم طی سالها اجرای تبلیغات محیطی، متولیان رسانه محیطی که شهرداری ‌هستند، باید دریابند که چگونه این رسانه را رقابتی و سالم نگه دارند. در این حالت هم خودشان از منافع این رسانه سود می‌برند و هم فضا برای اجرای آگهی های جذاب و خلاقانه فراهم می‌شود.

یکی دیگر از چالش‌هایی که در این حوزه وجود دارد، مجوز گرفتن از وزارت ارشاد است. در واقع وزارت ارشاد، در مورد رسانه محیطی مبنایش عدم صدور مجوز است مگر اینکه خلافش ثابت شود. متولیان رسانه محیطی باید کاری کنند که خلاقیت به بازار برگردد و محتوای خوب منتشر شود که در پی آن اثر بخشی بیشتری داشته باشیم. در این بخش وزارت ارشاد نقش مهمی ایفا می‌کند. در مجموع همه کسانی که به نحوی ذی نفع هستند می­توانند درجنبه های مختلف تولید محتوا و جلوه‌های بصری آگهی و حتی قوانین این حوزه تاثیر گذار باشند و نکته مهم اینکه متولیان نباید به سمت انحصاری کردن رسانه حرکت کنند، چرا که این راه قبلاً آزموده شده و آسیب هایی به این بخش وارد کرده است.

ا